Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Κουβέρτα
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009
Κουρζέτο, ταμπούκια, κουπαστή
Η κουπαστή που έχει πάχος 2,5 εκ. περίπου έγινε από δύο τάβλες πάχους 1,25 εκ. Η κάτω τάβλα βιδώθηκε στους νομείς και η δεύτερη τάβλα κολλήθηκε από πάνω. Αυτός ο διαχωρισμός έγινε κυρίως για να δοθεί εύκολα η καμπύλη της σιμότητας. Το ξύλο της κουπαστής είναι Sipo. Έχει φτιαχτεί ήδη και το κοράκι της πλώρης και έχουν ενισχυθεί οι στηρίξεις των καμαριών.
Μια εικόνα από το εσωτερικό, πριν τοποθετηθούν τα πατώματα.
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Το πρώτο στρώμα fiberglass
Κατ’ αρχήν η επιφάνεια της γάστρας έπρεπε να γίνει σαν αβγό: λεία και ομαλή.
Μετά από τα απαραίτητα στοκαρίσματα και τριψίματα ώστε να εξαφανιστούν τρύπες και σχισμές και να μην υπάρχουν πουθενά βαθουλώματα ή εξογκώματα, τοποθετήθηκαν τα εξωτερικά τμήματα της καρίνας και του πλωριού ποδοστάματος (από ξύλο Iroko).
Το υαλοΰφασμα, μετά τον εμποτισμό του με την εποξειδική ρητίνη γίνεται διάφανο και φαίνεται πάλι το ξύλο.
Τετάρτη 27 Μαΐου 2009
Πέτσωμα
Η πεμπτουσία της ναυπήγησης. Χωρίς αμφιβολία το πέτσωμα είναι το πιο ευχάριστο στάδιο της κατασκευής ενός ξύλινου σκάφους. Είναι η ώρα που βλέπεις σιγά σιγά αυτό που φτιάχνεις να παίρνει μορφή, να σχηματίζονται οι καμπύλες του, να αποκτά υπόσταση. Είναι επίσης μια δουλειά επαναλαμβανόμενη και χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Όταν πλέον μπεί και η "καταφραή" το τελευταίο δηλαδή ατρακτοειδές ξυλαράκι του πετσώματος που "κλείνει" ουσιαστικά τη γάστρα, είναι τέτοια η ικανοποίηση που νομίζει κανείς ότι ήρθε η ώρα για τη... σαμπάνια! Δυστυχώς όμως αυτό δεν ισχύει. Ισως τώρα αρχίζουν όλα...
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Συναρμολόγηση του σκελετού
Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν το σωτρόπι, το πρυμνιό ποδόσταμα και το εσωτερικό πλωριό ποδόσταμα. Το σωτρόπι και το εσωτερικό πλωριό ποδόσταμα έγιναν από λευκή δρυ Αμερικής. Το καμπύλο πλωριό τμήμα έγινε με τον ίδιο τρόπο που καμπυλώθηκαν οι νομείς, δηλαδή με αντικολλητά ταβλάκια. Το πρυμνιό κατασκευάτηκε από ιρόκο. Στο κάτω μέρος είναι παχύτερο για να περάσει ο άξονας της προπέλλας.
Στην επόμενη φάση τοποθετήθηκαν οι υπόλοιποι νομείς. Κάθε νομέας πατούσε πάνω σε μία λωρίδα νοβοπάν και αυτή με τη σειρά της πατούσε στα δοκάρια. Η κάθε λωρίδα είχε το κατάλληλο φάρδος ώστε ο κάθε νομέας να βρίσκεται στο σωστό ύψος.
Σε όλα τα στοιχεία του σκελετού έγιναν στη συνέχεια τα απαραίτητα φάλτσα, ώστα να πατήσει το πέτσωμα
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Νομείς
Επέκταση της πλάνης του χεριού για να γίνει πλάνη του ταπεζιού και πλάνισμα των καμπυλωμένων ξύλων για να φύγουν οι κόλλες που περισσεύαν.
Αυτό το σχέδιο που κολλήθηκε σε ένα δεύτερο MDF χρησίμευσε για την συναρμολόγηση των ξύλων και την ολοκλήρωση των νομέων
Κόψιμο εντομής στον νομέα για να δεχθεί το εσωτερικό τμήμα της καρίνας (σωτρόπι ή εσωτρόπιον)Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Ξεκινώντας
Έτσι όπως μοναδικά ήταν τα ξύλινα πλεούμενα που ζήλευα τόσα χρόνια που περπατούσα στα κάθε λογής λιμανάκια της Ελλάδας. Τα ξύλινα πλεούμενα που διέσχιζαν αργά τα ήρεμα νερά των καλοκαιριών με εκείνο τον υπέροχο ήχο της πετρελαιομηχανής...
Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο της πόλης όπως εγώ, να έχει παραδοσιακή ξύλινη βάρκα. Θα πρέπει έχει το χρόνο να τη φροντίζει, χειμώνα-καλοκαίρι, να την βρέχει, να την τρίβει, να την καλαφατίζει, να την βάφει, να την καθαρίζει...Γι αυτό έχει γεμίσει ο κόσμος πλαστικά. Εκτός εάν...Εκτός εάν γινότανε μια ξύλινη βάρκα που να μη θέλει συντήρηση!
Έψαχνα καιρό στο ίντερνετ και στα ξένα περιοδικά για να βρώ κατασκευαστικά σχέδια για ξύλινες βάρκες, και εννοώ ξύλινες βάρκες για ανθρώπους της πόλης. Σχέδια υπάρχουν πολλά, αλλά το μάτι μου έχει συνηθίσει στα τρεχαντήρια, στα περάματα, στους βαρκαλάδες και όλα μου φαίνονταν από απαίσια μέχρι απαράδεκτα, σωστές καρούτες.
Και να, ώς δια μαγείας, άκουσα δυο συναδέλφους - που ήταν ιστιοπλόοι και κάθε τόσο τα λέγανε - να συζητούν για ένα νέο καταπληκτικό βιβλίο. Τίτλος: "Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική" του Κώστα Δαμιανίδη. Το αγόρασα την επόμενη μέρα. Αυτό ήταν...Το κεντρί με είχε κτυπήσει!!
Η απόφαση δεν άργησε να ληφθεί. Ελληνικό σκαρί, με όσο το δυνατόν περισσότερα παραδοσιακά στοιχεία, φτιαγμένο με τη μέθοδο που έμαθα από το καγιάκ. Ξύλινη βάρκα που δεν θα θέλει συντήρηση! Έτσι πίστευα τουλάχιστον...